25 sie Kara jako prezent Wczoraj było Bartłomieja. Tak mam urzędowo na imię. Odczekałem strategicznie te kilkanaście godzin z publikacją wpisu, bo nie o życzenia tu chodzi. Bardzo lubię to moje imię, choć wolę tę prostszą, powiedzmy, że zdrobniałą, a może po prostu chłopską wersję. Imię samo z siebie może czasem wpłynąć na życie – albo na stosunek do świata. […]
24 sie Te największe emocje Tyle się ostatnio nasłuchałem o wspaniałych meczach Ligi Mistrzów w ramach tych rozgrywek w nowym wydaniu, że jako dawny zapalony kibic dysponujący wolnym wieczorem spróbowałem obejrzeć wczorajszy finał z Robertem Lewandowskim. I nie wiem, czy to bardziej niepatriotyczne, czy antyniemieckie, ale z pewnym trudem wciągnąłem się w kibicowanie Bayernowi, zauważając kilka stałych mankamentów. Piłkarze chwilami […]
21 sie Krzyczą przeboje Muzyka z nowej płyty The Killers jest mniej więcej taka sama jak dotąd, tylko jeszcze bardziej. Czyli fantastycznie przebojowa i absolutnie nieznośna. Kojarzy mi się z pomysłem Native Instruments, żeby produkować i sprzedawać wirtualne instrumenty pozwalające grać jak znani artyści – jest więc wtyczka Olafura Arnaldsa, jest spreparowane pianino Hauschki. Pomysł genialny w swej prostocie […]
20 sie Miałem nie pisać o singlach Wstęp złożony z dwóch gitarowych akordów fis-moll i D-dur z septymą trwa dość długo, żeby przeczytać cały zestaw najważniejszych wiadomości dnia. Ja pozwolę sobie tylko na jedną: włączcie sobie w sobotę radiową Dwójkę albo przynajmniej internet i posłuchajcie coverów Kraftwerku w wykonaniu duetu Gaba Kulka i Hubert Zemler. Proste piosenki, ale dużo można z nimi […]
19 sie Cut nad morzem Jeden z kolegów dziennikarzy zapytał wczoraj, czy ktoś by mu polecił dobre kliki. Nie chodziło jednak o akces do środowiska Łukasza Szumowskiego, słynnego ministra zdrowia (który zarobił co swoje i odszedł). Bardziej o elektronikę z okolic clicks & cuts. Mija mniej więcej 20 lat od ukazania się pierwszej z serii kompilacji Clicks + Cuts, czyli […]
18 sie Cyfrowy świat niebinarnych W tej całej muzyce to jest tak jak w tym jednym zdaniu z Zapisków syna tego kraju Baldwina: Tylko w tworzonej przez siebie muzyce – którą Amerykanie zdolni są podziwiać, ponieważ chroniący ich sentymentalizm ogranicza jej rozumienie – Murzyn w Ameryce zdołał opowiedzieć swoją historię. „Murzyn”, bo pisane w latach 40., a już widzę tę […]
17 sie Jaka ta Jaga Po pierwszym pytaniu o nową płytę Jaga Jazzist uznałem, że to coś, czego czytelnicy Polifonii mogą być szczególnie ciekawi, ale na pewno się już spóźniłem. Po drugim – że to coś, z czym najwyraźniej niektórzy mają taki problem jak ja, ale nie wiem, czy będę w stanie pomóc. Po trzecim komentarzu uznałem, że to coś, […]
15 sie W poszukiwaniu dobrego afro [podsumowanie tygodnia] Słaby premierowy tydzień to świetna wiadomość. Można nadrobić zaległości z poprzednich i wdać się w dyskusję na temat „Murzyna” – dyskusję elektryzującą grono prawicowych publicystów prawie jak sprawa LGBT, prowadzoną m.in. przez serwis wPolityce, który najpierw protestuje przeciwko zastępowaniu słowa „Murzyn” słowem „czarnoskóry”, uznając to za zmianę ideologiczną. A zaraz potem swojego eksperta w temacie […]
14 sie Wydaje się w Polsce Trochę mnie jednak zdziwiło, że największym problemem polskich publicystów prawicowych stała się napisana dla Rady Języka Polskiego opinia o pejoratywnym charakterze słowa „Murzyn”. Nagle okazało się, że to narodowy dorobek, słowo, którego odbierać nam nie wolno, przy czym najczęściej powtarzanymi argumentami były przedwojenny wierszyk, nazwa ciasta i „hej, mój pies tak się nazywa i co […]
12 sie Zawiesina postapokaliptyczna Z nagłego ogłoszenia kolejnych gości przyszłorocznego Off Festivalu chyba najbardziej ucieszył mnie Brian Piñeyro, czyli opisywany przeze mnie niedawno DJ Python (pozostali to Mac DeMarco, Alyona Alyona, DIIV i Quinn Christopherson, termin imprezy: 6-8.08, tutaj szczegóły). Pora tego występu może być jednak dość późna, a z wstępnych wyliczeń wychodzi mi, że za rok będę jeszcze […]
