Płyty wg roku wydania

27 lut

Najlepsze espresso w mieście

Tak wygląda PRES. Jednym z najlepszych skutków mojego zaangażowania w telewizyjny WOK jest możliwość wchodzenia co jakiś czas do miejsc, w których zapewne nigdy bym się nie znalazł. Nie zaliczyłbym do nich od razu metalowego balkonu z antenami na szczycie Pałacu Kultury i Nauki, z którego wspólnie z JH – drugim prowadzącym – uciekliśmy, powołując […]

23 lut

Marcell-Nosowska 7:6 (oraz fryderykowe dżezy)

Coś się stało, coś się zmieniło. Nominacje do Fryderyków pokazują, że Kasia Nosowska ma wreszcie mocną konkurencję w postaci Julii Marcell. To znamienne o tyle, że Nosowska do tej pory rządzi pod względem liczby statuetek i regularności ich zdobywania. W tym roku ma jednak 6 nominacji, podczas gdy Julia Marcell aż 7. Owszem, Ania Rusowicz […]

22 lut

Uwaga na tłok w blogosferze

Się robi gęsto. Siedmiu nowych blogerów „Polityki” (z których ja polecam najgoręcej komiksowego Sebastiana Frąckiewicza) kontra siedmiu wspaniałych Kuby Wojewódzkiego (po raz kolejny w tej konwencji, za to po raz pierwszy bez korekty) i stu piętnastu – czy coś takiego – kolejnych blogerów w nowym serwisie NaTemat.pl. Większość z towarzystwa na razie się wita, ale […]

21 lut

Dyskoteka w wersji post

Pastwiąc się straszliwie nad Whitney Houston, Daniel Martin-McCormick nie mógł wiedzieć, że ta wkrótce umrze. Ale poszatkowane „I Will Always Love You” w pierwszym utworze z jego płyty „Hive Mind” brzmi jak jakieś okrutne epitafium dla tego, czym był ten rodzaj wokalnej ekspresji. A przy okazji – podobnie jak inne nagrania z tej pierwszej dużej […]

16 lut

Mistrz trzeciego planu

Barry Adamson jest w naszym domu otoczony kultem. I wygląda na to, że jest to kult bezkrytyczny, a przy tym rozprzestrzeniający się w genach, bo od pierwszych taktów „I Will Set You Free” zostało kupione, zaaprobowane, ba, nawet przyjęte z entuzjazmem przez dzieci. Obiektywnie ten artysta po 50-tce nie przeżywa najlepszych czasów, może nawet mało […]

15 lut

Łódzka płyta roku

Może komuś umknęła wymiana opinii na temat czapek-uszanek na łamach „Polityki”? Jeśli tak, to przypomnę. W drugim numerze z tego roku Daniel Passent opisał w felietonie przepaść pomiędzy swoim pokoleniem i dzisiejszymi młodymi artystami pojawiającymi się w kontekście Paszportów „Polityki”. Chodziło konkretnie m.in. o grupę Psychocukier. „Zajrzałem (…) do Internetu i zobaczyłem tam ciepło ubranego […]

14 lut

Czarny głos, biały głos

Sporo czasu ostatnio spędziłem nad Whitney Houston i jeszcze nagrodami Grammy. Nie da się ukryć, dwa tematy trochę się na siebie nałożyły. Nie tylko ze względów czasowych. O ile śmierć wybitnej wokalistki była zapewne ponurym przypadkiem, to zupełnie nieprzypadkowe zwycięstwo Adele pokazuje, że pewne wartości związane z wokalistyką przed dwudziestu laty, zepchnięte w pewnym momencie […]

13 lut

Żona enta

Nie to, że któraś tam z kolei. Nie żona n-ta, lecz żona enta. Takiego drewnianego stworzenia z Tolkiena. Entowie żyli bez żon, bo żony poszły inną drogą i dwie płcie rozeszły się prawie jak dwa gatunki. I tak trochę jest dziś z hip-hopem w Polsce, a ponieważ sporo czasu w trakcie ostatnich dni spędziłem rozmawiając […]

8 lut

Śpij, kochanie, śpij

To świetna kontynuacja o tyle, że gdyby mi dwie płyty wydane pod szyldem „Angels of Darkness, Demons of Light” puścić jedną po drugiej, nie zauważyłbym pewnie momentu, gdy jedna się skończyła, a zaczęła druga. Spójność i jednorodność stylu to mocne cechy Earth – poza tym, że z każdym kolejnym albumem Dylana Carlsona drony coraz bardziej […]

7 lut

Zagraj to jeszcze raz, prymitywie

A może „prymitywisto” zabrzmiałoby jednak lepiej? Tylko że sami oceńcie, jak przetłumaczylibyście „American primitive” bez wiedzy o muzycznym kontekście. Mniej więcej jak „American psycho”, tylko w stronę skrajnej prostoty, surowości, a nie horroru.

Oferta na pierwszy rok:

4 zł/tydzień