Nieźle się umocowały szeptanki spod znaku ASMR w muzyce. Żeby strawestować powtarzającą się frazę: tak jak swego czasu cicho było nowym głośnym, tak dziś delikatne jest nowym mocnym. Takie wrażenie miałem, słuchając francuskiej artystki Zoë Villerd, która podpisuje się jako … Czytaj dalej
Wpisy w kategorii: polska muzyka
Melancholerzy znad Wisły
O kryzysie w przemyśle płytowym świadczy to, że coraz częściej musi się ratować muzyką instrumentalną, która dekadę temu zostałaby domeną małych, niszowych wytwórni. I koniec końców nie ma w tym nic złego, choć z pewnym jednak zaskoczeniem obserwuję, jak rozpycha … Czytaj dalej
Pouczający poniedziałek
Mam wrażenie, że Świetlicki w Świetlikach – z całym szacunkiem dla Świetlickiego w Świetlikach, bo zdarzają im się wspólnie wysokie loty – jest bardzo mocno już związany tą konwencją występów w zespole. Jak wyjąć tego Świetlickiego z kontekstu stałego składu, … Czytaj dalej
Zabawić, zaskoczyć, a może też przez chwilę pobłądzić
W mojej okolicy przez jakiś ktoś wypisywał farbą na murach, który to dzień pandemii. Ale po kilku miesiącach mu przeszło. Najprawdopodobniej się znudziło, chociaż kto wie, łatwiej dziś trafić i do szpitala, i do aresztu. Z wielkimi gwiazdami musi być … Czytaj dalej
Słyszę tylko to, co mi się podoba
Jest na nowej płycie wrocławskiego duetu Oxford Drama utwór zatytułowany You Only See What You Like. Trochę tak mam z samym zespołem. Spodobał mi się od początku, a później mocno się zmieniał, a ja ciągle widziałem tylko pozytywne strony tych … Czytaj dalej
Potrzebna jeszcze jedna kategoria Fryderyków: To skomplikowane
Tydzień wagi ciężkiej: Justin Bieber rywalizuje o uwagę z Laną Del Rey, a Sting z Ringo Starrem. A poza nimi sporo ciekawszych wydawnictw – lista na dole wpisu. Ogłoszono też nominacje do Fryderyków, niezłe w stosunku do zeszłorocznych zgłoszeń, ale … Czytaj dalej
Lub dub
Uniwersalne słowo dub w polskich kontekstach może być zdradliwe. Wszystko przez tę naturalną w naszej kochanej polszczyźnie tendencję do ubezdźwięczniania „b” na końcu wyrazów. Utwór się nazywa, dajmy na to, Klub. Robicie wersję dubową i jest Klub dub. Wcale nie … Czytaj dalej
Krótkie pożegnania
Moje trzy momenty ze zmarłym Chickiem Coreą? Po pierwsze, Return To Forever i ich Hymn to the Seventh Galaxy. Bo taki „kosmiczny”, no i słuchany w szczycie zainteresowania rockiem progresywnym, kiedy zamiana Wakemana czy Emersona na Coreę była logiczna i … Czytaj dalej
W pustyni i w paszczy
Tak mogłaby w sumie brzmieć pierwsza płyta po wymarciu człowieka. Żaby kumkają, pszczoły bzyczą, ptaki śpiewają, krowy muczą, a kozy meczą. Podobno są tu nawet zwierzęta egzotyczne, ale nie znam się na wydawanych przez nie odgłosach tak dobrze jak np. … Czytaj dalej
Cierpieć za miliony
Dramatyczne jest życie młodego rapera. Zastanawiam się, czy nie należałoby tego dramatu ograniczyć jakąś ustawą i czy to już nie materiał na poważny tekst z wypowiedziami psychologów na przód POLITYKI, ale tymczasem jednak podzielę się refleksjami na temat nowego albumu … Czytaj dalej