płyty miesiąca

22 wrz

Taca prawda

Jako zapowiedź nowego albumu Taco Hemingwaya dostaliśmy singla z dwoma utworami: lepszym (Makarena Freestyle) i gorszym (Gelato). Z tych dwóch bardzo różnych nagrań można było już wnioskować, o czym będzie płyta 1-800-Oświecenie, ale wszystko przypieczętował stadionowy występ z Dawidem Podsiadłą: Lato trwało całe lata, teraz koło trzech tygodni / Lato dotyka inflacja, podatek od dorosłości. […]

19 wrz

Nie tylko czarna muzyka klasyczna

Autorzy płyt z jazzem i muzyką improwizowaną od lat umawiają się, żeby swoje płyty wrzucić na rynek na początku nowego sezonu. No dobrze, takie przynajmniej wrażenie robi zawsze wrześniowo-październikowa kulminacja. Mało kto o tych płytach napisze, bo mało kto w ogóle jeszcze pisze o muzyce (niedługo o tym nieco szerzej, tylko najpierw muszę solidnie zapracować […]

15 wrz

Lepiej niż na koncercie

Przywykło się mówić: lepiej niż na płycie. Z cmokaniem, że kunszt artystów taki, że zagrali przed żywą publicznością, proszę państwa, nawet lepiej niż na realizowanym przez parę dni nagraniu. Cmokałem i ja na koncert Piotra Kurka na zeszłorocznym Unsoundzie w Kinie Kijów. Ciesząc się wtedy z muzyki, która już prawie wchodziła w muzak, ale uciekała […]

14 wrz

Na co się snobować w WWA ’23

Głębokim wstrząsem było dla mnie to, że zauważyłem właśnie zupełny brak Paavoharju na Polifonii, a na poprzednim z moich blogów ta nazwa też przemknęła bodaj tylko raz. Graliśmy za to z Jackiem Hawrylukiem muzykę Paavoharju w radiowej Dwójce, to były jeszcze czasy fenomenalnego debiutu tej grupy, o którego hipsterskiej sile decydowała już liczba umlautów w […]

12 wrz

Przesuń się, Taylor

Będąc młodą osobą – że użyję starej formuły ze skeczu radiowego – nie widziałbym dziś żadnych powodów, by nie słuchać Olivii Rodrigo. Szczególnie będąc młodą osobą płci żeńskiej. Prawdę mówiąc, z trudem znajduje jakieś powody, by jej nie słuchać jako podstarzały mężczyzna. Na etapie Sour – debiutu, za który 20-letnia (dziś!) Amerykanka o filipińskich korzeniach […]

8 wrz

Żarty się skończyły

Zaczął się sezon. Tę datę można sobie zaznaczyć jako oficjalny koniec wydawniczych wakacji – jednego dnia ukazują się nowe albumy Jamesa Blake’a, Shackletona z Zimplem, Matthew Halsalla, Irreversible Entanglements i Roisin Murphy. O tym ostatnim – znakomitym skądinąd, choć nieco przesłoniętym nieprzemyślaną wypowiedzią autorki – piszę na łamach POLITYKI. Wczoraj pisałem o wydanej właśnie płycie […]

7 wrz

Rogiński wyprowadza nas w pole

Tu się na nic nie zda modlitwa do patrona recenzentów. Zresztą kto by nim miał być? Może św. Wit, ten od chorych na epilepsję, histeryków, ukąszonych przez żmiję, taksówkarzy (to ważny klucz – ci często wszystko recenzowali niepytani), tancerzy (tańczymy o architekturze, wiadomo) i jeszcze głuchoniemych. Połączenie tych trzech ostatnich najlepiej opowiada o słuchaniu nowej […]

1 wrz

Grają dla was wolno, bo…

…lubimy wolno słuchać? Dlatego pisanie na szybko o nowym albumie Slowdive to zadanie niezbyt wdzięczne. Piąta płyta brytyjskiego zespołu w ciągu 32 lat brzmi jednak imponująco: single zapowiadały dużo, utwory albumowe oferują nierzadko więcej, szczególnie Shanty i Chained to a Cloud (ze znanych wcześniej: Skin in the Game). Konwencja rozmazanego, sennego grania gitarowego jest powszechnie […]

29 sie

Podmiot nie zgadza się z orzeczeniem

Pośmiertna płyta Jaimie Branch to album, który nie nadaje się do słuchania. No, przynajmniej w niektórych okolicznościach. Jeśli myślicie, że poczytacie w tym czasie książkę albo nawet zrobicie prasowanie – nie bardzo się sprawdzi. Trąbka głównej bohaterki prowadzi opowieść na tyle zajmująco, a emocje są na tyle duże, że nie bardzo jest miejsce na cokolwiek […]

25 sie

***** top!

Po liczbie telefonów i internetowych zapytań dotyczących Top of the Top w Sopocie mógłbym wnioskować, że oto ominęło mnie coś bardzo ważnego, na czym opiera się współczesny dyskurs o polskiej muzyce. Otóż nie bardzo, oglądałem jednego dnia – tyle, ile udało mi się wytrzymać – i z rzeczy współczesnych znalazłem tam co najwyżej nowe tendencje […]

Taca prawda

Nie tylko czarna muzyka klasyczna

Lepiej niż na koncercie

Na co się snobować w WWA ’23

Przesuń się, Taylor

Żarty się skończyły

Rogiński wyprowadza nas w pole

Grają dla was wolno, bo…

Podmiot nie zgadza się z orzeczeniem

***** top!

Polifonia na fonii

Ważne newsy, kompetentne analizy.
Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.

Taca prawda

Nie tylko czarna muzyka klasyczna

Lepiej niż na koncercie

Na co się snobować w WWA ’23

Przesuń się, Taylor

Żarty się skończyły

Rogiński wyprowadza nas w pole

Grają dla was wolno, bo…

Podmiot nie zgadza się z orzeczeniem

***** top!

Ważne newsy, kompetentne analizy.Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.

Ważne newsy, kompetentne analizy.
Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.