Raphael Rogiński

7 wrz

Rogiński wyprowadza nas w pole

Tu się na nic nie zda modlitwa do patrona recenzentów. Zresztą kto by nim miał być? Może św. Wit, ten od chorych na epilepsję, histeryków, ukąszonych przez żmiję, taksówkarzy (to ważny klucz – ci często wszystko recenzowali niepytani), tancerzy (tańczymy o architekturze, wiadomo) i jeszcze głuchoniemych. Połączenie tych trzech ostatnich najlepiej opowiada o słuchaniu nowej […]

26 maj

Różni wykonawcy dają różne wykonania

Już widzę reakcje na hasło „nowe wersje piosenek Osieckiej”. Gdy je rzuciłem, kolega z redakcji popatrzył na mnie ze współczuciem i powiedział, że już ma całą półkę różnych nowych wersji i chętnie mi pożyczy, skoro mam taką potrzebę. Koleżanka zauważyła trzeźwo, że we wszystkich talent showach w telewizji śpiewają, wprawdzie cztery te same piosenki, ale […]

8 maj

Smutek, łzy, krew i szczęście naraz

Pamiętacie znakomitą i ważną płytę Rock-a-bubu Starych Singers sprzed niemal 20 lat? To była mimo wszystko rzecz utrzymana w tradycji rockowej, na Off Festivalu będzie można bliżej poznać tradycję zwaną bubu, a to za sprawą Janki Nabaya, który wraz ze swoim The Bubu Gang (z muzykami amerykańskimi i syryjskimi w skłqdzie) modernizuje tę tradycję wywodzącą […]

30 gru

34 płyty roku 2016: Polska

Jednym zdaniem: polska muzyka popularna znów nie była do końca popularna, bo przecież pytają mnie ludzie wkoło, że niby gdzie te hity, mówią, że nie znają nazwisk muzyków z telewizji, bo przecież Lotto wygrywa (zasłużenie zresztą) plebiscyt „Gazety Wyborczej”, bo całe pokolenie wybitnych młodych artystów uparło się, żeby grać minimal music, bo znowu nie udało […]

18 lis

Płyta drogi na Ostrołękę

Napisać, że Raphael Rogiński jest mistrzem, byłoby trochę banalnie. Udowadniać, że ma własne brzmienie, byłoby czymś już zupełnie niepotrzebnym i w dodatku mniej przyjemnym niż samo słuchanie. Odkryć, że potrafi zapraszać różnych ciekawych muzyków do swojego świata i dalej jest to jego świat, byłoby odkrywaniem Ameryki. Słuchałem więc sobie po raz nie wiem który płyty […]

8 gru

Tym panom już gratulujemy

O tej porze nowy numer gazety, w której pracuję, ukazuje się w wydaniach cyfrowych, można więc już odsłonić karty. Postanowiłem, że tegorocznych nominowanych do Paszportów „Polityki” w kategorii Muzyka popularna ujawnię i przedstawię na tym blogu. Z kilku powodów. Po pierwsze, ich twórczość wydaje się nieźle korespondować z tym, o czym piszę na Polifonii. Po […]

13 lis

Tak daleko się nie posunę… (sensacje prasowe)

Z ciekawości sprawdziłem, za cóż ten sędziwy „Rolling Stone” będzie miał proces o zniesławienie na 25 mln dolarów. Okazuje się, że to za tę story o zbiorowym gwałcie w akademiku Uniwersytetu Virginii, której nawet nie miałem ochoty czytać (podobnie jak większości „społecznych” tekstów w „RS”), a która – jak się okazuje – była sfabrykowana. No […]

23 cze

Populista da się lubić

To szczególny wyjątek od reguły, która mówi mi, żeby wyśmiewać populistów. Seria płytowa Populista (którą bardzo cenię – zresztą dawałem już temu wyraz) nie schlebia jednak masowym gustom. O tyle różni się od reszty katalogu wytwórni Bôłt, że z reguły podejmuje dialog z dziełami bardzo znanymi. Czasem nawet stosunkowo popularnymi lub przynajmniej przystępnymi. Nowa płyta […]

21 sie

Mam Kukiza (i Alzheimera)

A więc dwie złe wiadomości naraz. No nie, przesadzam oczywiście. Z tego pierwszego są zasadnicze pożytki: posłuchałem i mam już pewność, że Kukiza grającego na wojennej nucie czy śpiewającego „Obławę” Kaczmarskiego/Wysockiego (a potem jeszcze „Ratujcie nasze dusze” Wysockiego – najlepszy moment na płycie) spokojnie zagra wiele stacji radiowych. Gorzej z tym Niemcem. Bo to źle […]

28 gru

2011 w muzyce – 11 uwag końcowych

Oto 11 zjawisk, które moim zdaniem nieźle szkicują obraz tego roku w muzyce, przynajmniej po jej niepoważnej stronie, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Nie twierdzę, że to wszystko, co można o roku 2011 – bardzo bogatym i z pewnością interesującym – powiedzieć. Ale to wszystko przychodzi mi do głowy w pierwszej kolejności.

Rogiński wyprowadza nas w pole

Różni wykonawcy dają różne wykonania

Smutek, łzy, krew i szczęście naraz

34 płyty roku 2016: Polska

Płyta drogi na Ostrołękę

Tym panom już gratulujemy

Tak daleko się nie posunę… (sensacje prasowe)

Populista da się lubić

Mam Kukiza (i Alzheimera)

2011 w muzyce – 11 uwag końcowych

Polifonia na fonii

Ważne newsy, kompetentne analizy.
Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.

Rogiński wyprowadza nas w pole

Różni wykonawcy dają różne wykonania

Smutek, łzy, krew i szczęście naraz

34 płyty roku 2016: Polska

Płyta drogi na Ostrołękę

Tym panom już gratulujemy

Tak daleko się nie posunę… (sensacje prasowe)

Populista da się lubić

Mam Kukiza (i Alzheimera)

2011 w muzyce – 11 uwag końcowych

Ważne newsy, kompetentne analizy.Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.

Ważne newsy, kompetentne analizy.
Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.