Bill Callahan

10 gru

Rok się kończy tak, jak się zaczynał

Powyższa uwaga – że jesteśmy z grubsza w tym samym punkcie – dotyczy oczywiście różnych aspektów życia. I nie chodzi tylko o prostą roczną cykliczność, tylko różne subiektywne odczucia. Bo jeśli na przykład mniej więcej rok temu odkrywałem muzykę Sama Gendela, to teraz oglądam sobie jego film nakręcony na Islandii, po której podróżował z Marcellą […]

13 lis

Taśma tygodnia #37

Ostatnio bywało krócej, dziś wyjątkowo długa playlista. Ale tygodnie takie, że trudno się zdecydować, a kilka płyt z powodzeniem by taki zestaw zastąpiło. A ponieważ wstępów i tak nikt nie czyta, do rzeczy: Spotify, dalej Bandcamp/YouTube – w zależności od dostępności. Miłego słuchania.

21 gru

Najlepsza płyta, która się nie ukazała w tym roku

Seriale piosenkowe. Za to zapamiętam rok 2020. Płyty ujawniane w odcinkach, singiel za singlem, zgodnie z tendencjami dystrybucji cyfrowej. Song Machine, Season One Gorillaz było czymś takim. We Will Love You The Avalanches z pięcioma singlami było blisko. W Polsce – Fisz Emade Tworzywo z ukazującymi się w ciągu siedmiu miesięcy czterema singlami, od Mój […]

7 wrz

A gdyby tak badanie wiarografem?

Nie wiem, czy z tego nowego, wyprodukowanego przez Ridleya Scotta serialu Wychowane przez wilki (HBO) będzie coś dużego, fabularnie momentami trochę to utyka, ale jest w nim parę bardzo pociągających elementów. Jeden z nich to wizja świata prącego do zagłady, bo ostatecznie spolaryzowanego i podzielonego na dwa obozy: futuro-ateisto-lewacy oraz techno-konserwo-fundamentaliści religijni wyrzynają się w […]

18 cze

Głęboki Bill i szeroki Bruce

Gdyby Bruce Springsteen zaśpiewał There Goes My Miracle na festiwalu w Opolu, wygrałby w cuglach. No ale każdy, kto widział koncert Premier, zdaje sobie sprawę, że gdyby przechodził z tragarzami koło opolskiego amfiteatru i zaproponował jakąś napisaną naprędce piosenkę, byłby z miejsca lepszy niż połowa obsady imprezy. Gdyby przechodził tamtędy z tragarzami Bill Callahan, ściągnęliby […]

31 maj

Wasz ulubiony artysta już tu jest

Na tej płycie jest wszystko, więc nie tylko artyści ulubieni mogli się zawieruszyć, ale i jakiś spośród tych mniej lubianych. Łatwo zresztą kogoś przeoczyć w tłumie, ale nie zauważyć samej płyty nie sposób. Tworząc kompilację-hołd dla grupy Grateful Dead Day of the Dead bracia Dessnerowie z The National najwyraźniej postanowili nas – mówiąc językiem internetu […]

4 paź

WRZESIEŃ 2013: Polubienia i pożegnania

We wrześniu nie udało mi się zaglądać tu tak regularnie jak bym chciał. Udało mi się za to pożegnać ostatecznie rozwleczone na długie tygodnie – ale fabularnie znakomite – „The Last Of Us” z urokliwą muzyką Gustavo Santaolalli. I pożegnać Waltera White’a w genialnym „Breaking Bad”. Udało mi się wreszcie przekonać się do drugiego albumu […]

18 kwi

Na zimno, na surowo, na luzie

Mam trochę satysfakcji (pozarodzicielskiej), gdy czytam odgłosy dotyczące płyty Billa Callahana „Apocalypse”. Szczególnie te mówiące o najlepszej płycie w jego dorobku, bo te, które krytykują, że taka kiepska, nauczyłem się ignorować przy okazji poprzedniego albumu. W sumie zresztą jest ich jakoś podejrzanie mało. Płyta jest w każdym razie nie do końca arcydziełem. Ani tak znakomita, […]

Rok się kończy tak, jak się zaczynał

Taśma tygodnia #37

Najlepsza płyta, która się nie ukazała w tym roku

A gdyby tak badanie wiarografem?

Głęboki Bill i szeroki Bruce

Wasz ulubiony artysta już tu jest

WRZESIEŃ 2013: Polubienia i pożegnania

Na zimno, na surowo, na luzie

Polifonia na fonii

Ważne newsy, kompetentne analizy.
Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.

Rok się kończy tak, jak się zaczynał

Taśma tygodnia #37

Najlepsza płyta, która się nie ukazała w tym roku

A gdyby tak badanie wiarografem?

Głęboki Bill i szeroki Bruce

Wasz ulubiony artysta już tu jest

WRZESIEŃ 2013: Polubienia i pożegnania

Na zimno, na surowo, na luzie

Ważne newsy, kompetentne analizy.Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.

Ważne newsy, kompetentne analizy.
Subskrypcją Premium podzielisz się z Bliskimi.