Krzysztof Komeda – Polifonia

11 lip

Jak to się powinno robić [zapasy na drogę, vol. 1]

Cenię sferę publiczną, ale ta w Polsce rzadko sobie radziła z archiwami kultury. Udawało jej się doprowadzić do sprzedaży Polskich Nagrań za bezcen, a później próbowała odkupić je za wszelką cenę w mało przemyślany sposób, choć to ówczesny prywatny posiadacz – Warner – uporządkował zasoby, kwestie praw i rozpoczął najpotężniejszą serię wznowień w historii tej […]

17 mar

Polifonia na fonii #5

Co ma Komeda wspólnego z dzisiejszą sceną jazzową? Jak znaleźć patent na jej promocję pośród śniegu na Kalatówkach? Dlaczego wizerunek może pomóc odzyskać jazzmanom należne im zainteresowanie? Plus parę słów o dwóch znakomitych okołojazzowych premierach tygodnia, czyli płytach The Comet Is Coming oraz Algorhythm. Wizerunek, komunikatywność, otwartość – wszystko przemawia za tą muzyką jej dzisiejszych […]

16 paź

Moja słodka europejska ojczyzna

Rzadko nazywam wpisy tytułami płyt, ale pięknie to wyszło Krzysztofowi Komedzie w roku 1967. Nie będę poprawiać – pomysł, wzięty wprawdzie od Miłosza, wpadł do głowy samemu kompozytorowi. Słodka ojczyzna w stosunku do Europy brzmi jak próba wsadzenia kija w szprychy tandemu skrajnej prawicy i rosyjskich trolli. Moja rzucone w latach 60. miało dodatkowy ciężar. […]

10 paź

10 utworów z nowych płyt (playlista 3)

Prawie godzina nowej muzyki z różnych półek i z całego świata. Togo, Nigeria, Egipt, Niemcy, Szwecja, Kanada, Polska, trochę Francji, niemały wątek włoski, no i – ok, niech będzie – USA i Wielka Brytania, ale właściwie symbolicznie. Ale to nie Beehy.pe, tylko Polifonia. 10 utworów i 10 tysięcy znaków. Oddaję niniejszym do użytku kolejny zestaw […]

18 maj

Komeda, jakiego jeszcze nie było

Powiedzmy od razu: zieleń okładki nie sygnalizuje tu stopnia wtajemniczenia. Przeciwnie. Repetitions to – jeśli pominąć reedycje – najlepsze, co w tym kraju spotkało dorobek Krzysztofa Komedy od czasu Litanii Tomasza Stańki. A przy tym zupełnie inne od tamtego hołdu. Na płycie firmowanej przez wrocławski EABS, czyli Electro Acoustic Beat Sessions, słyszymy Komedę mniej znanego, […]

14 kwi

Czarno wszędzie, ale niezbyt głucho

Obiecałem kilka słów o winylowych wydaniach serii Polish Jazz, które formalnie wychodzą jutro, ale są już dostępne. Chętnie bym jednak te odsłuchy zamienił na słuchanie po kolei taśm matek. Dawałem parokrotnie wyraz moim umiarkowanym poglądom na audiofilię, ale to, co usłyszałem w Trójce 6 kwietnia na specjalnym odsłuchu oryginalnej taśmy Astigmatic ze stareńkiego Studera, przeszło […]

1 kwi

Wymaż i zapisz Polish Jazz

Gdy pierwszy raz zetknąłem się z serią „Polish Jazz”, był rok 1987, a ja miałem 13 lat. Że taki świadomy? – zapytacie. Pewnie. Pamiętam jak dziś: to był vol. 71, czyli Outsider zespołu Kazimierz Jonkisz Top Six, na kasecie magnetofonowej. Wziąłem trzy sztuki. I jeszcze zmywacz do paznokci – sklepy ogólnoprzemysłowe sieci Społem miały ten […]

20 lut

Ida do radości, czyli efekt wow

W weekend będzie się mówić raczej o filmach. I dam się ponieść tematowi, bo odkąd pracuję w dziennikarstwie, nie było takiego wzlotu związanego z międzynarodowymi nagrodami dla polskiego filmu, a tym bardziej takich szans na Oscara, więc bez względu na nasz artystyczny stosunek do sprawy – sytuacja jest co najmniej ciekawa. Muzyki jest za to […]