Co przyjdzie, to wyjdzie

Nie, to nie będzie wpis o wychodzeniu ministra kultury ze studia radiowego po pytaniu o dofinansowanie ECS. Koniec sucharów i krótkie streszczenie akcji: grupa tres.b, kolejna płyta, chyba najlepsza w dyskografii 40 Winks of Courage (tu więcej), nagrody – i po grupie. Potem Misia Ff solo, z epką, udaną, ale krótką, więcej nagród. Wreszcie wiele gościnnych występów, trochę milczenia i duet Ffrancis (z Piotrem Kalińskim) z płytą dziwną, strasznie introwertyczną, no i jednak łatwą do zapomnienia. Nagród jakoś już nie było, a przynajmniej nie odnotowałem. To wszystko jednak historia rozpisana na ładnych parę lat i Misia Furtak na Co przyjdzie jest więc niby całkiem daleko, ale w gruncie rzeczy – znowu w punkcie zero. Dużo do udowodnienia. Co działa na korzyść. Wsłuchałem się jeszcze pilniej, a autorka chyba jeszcze pilniej pracowała.

Mamy tu przykład takich piosenek, co to z niemocy idą w moc. Nie wiem, w którą stronę szła praca nad aranżacjami – czy metodą subtelnego przyprawiania tego, co absolutnie konieczne, żeby było na czym śpiewać, czy może metodą ociosywania bogatszej formy. Efekt jest jednak momentami tak bardzo w punkt, że nieważne metody. A ulepione są z niemocy, bo punkt wyjścia jest niewesoły: Nic nie zbuduję, przez ręce mi się przesypuje / Z natury nietrwałe, więc sypie się – śpiewa autorka w Będzie gorzej, które skądinąd mogłoby służyć za kapitalny hymn pesymistów. Jeśli popatrzeć na całość z perspektywy tego utworu, to Misia Furtak i niedawno tu opisywany Paweł Furtek mają nawet trochę wspólnego.

Nie wiem, co sprawia, że te bardzo zgrabne i bliskie ideału brzmieniowego (w czym na pewno zasługa czujnie dobranych współpracowników – jest m.in. Hania Raniszewska z Tęskno, świetny Aleksander Orłowski, jest Patrick The Pan, którego wartość jako współpracownika można było obserwować na trasie Dawida Podsiadły) piosenki, przechodzące w minutę od barw smyczków i fortepianu do syntezatorów (Go To Sleep) albo brzmień gitarowych (instrumentalny Tysiąc), nie zakopują się beznadziejnie w tym melancholijnym nastroju jak samochody w sypiącym dziś śniegu. Bo przecież w końcu: Skończy się, o-o skończy się, chodzę po zimnym mieście i myślę, że skończy się (Skończy się). Może tę drobinę światła wnosi tu wola budowania, wspólnego działania, albo przynajmniej zmiany: Znajdźmy więc wszechmogący guzik, taki prawdziwy twardy reset – słyszymy w moim ulubionym utworze Pamięć. A może ważniejsza jest sama chęć przetworzenia tego wszystkiego złego w coś ładnego? Bo jeśli punktem startowym na Co przyjdzie? jest nierównowaga emocji, to punktem docelowym jest równowaga brzmieniowa. Jeśli w tekstach – już od tytułu płyty – mamy niepewność, w każdym drobnym geście muzycznym słychać pewność.

Muzycznie rzecz przechodzi od kameralistycznej piosenki do rockowej psychodelii, niuansując dynamikę, ale nigdy nie wpadając w krzykliwość. Wokalnie to bezwzględnie najlepsza płyta Misi Furtak. Co do całości – pewnie potrzeba trochę czasu, dłuższej perspektywy, żeby cokolwiek zawyrokować. Koniec roku będzie pewnie takim czasem, bo to pierwsza polska rzecz w tym roku, co do której nie mam żadnych wątpliwości, że w grudniu trzeba będzie sobie z niej robić powtórkę. Dziś jestem za to przekonany, że znajdą coś dla siebie na tej płycie także sieroty po tres.b i innych przedsięwzięciach wymienionych w pierwszym akapicie. Ważne, że przyszło. I muszę przyznać: wyszło.

MISIA FURTAK Co przyjdzie?, Agora 2019, 8/10

PREMIERY PŁYTOWE TYGODNIA

19.01 Bionulor Bionulor – 10th Anniversary Edition, Oniron Label reed.
19.01 Buke & Gase Scholars, Brassland
19.01 Krallice Wolf, self released EP
19.01 Sir Richard Bishop & W. David Oliphant / Karkhana with Nadah el Shazly Carte Blanche, Unrock
21.01 Anthony Moore Arithmetic in the Dark, Touch
21.01 Bartosz Kruczyński & Poly Chain Pulses, Into The Light
21.01 Electric Uranus / X-Navi:Et Voices of the Cosmos III, Beast of Prey/Eter DL, CD
21.01 Enrico Coniglio and Nicola Di Croce Mergariam, Flaming Pines
21.01 Mario Stantchev Musica sin fin, Ouch!
21.01 Martina Lussi Diffusion Is a Force, Latency
21.01 Tabu Sambal, Lou & Rocked Boys
21.01 Tensei Constellate
22.01 Dream Nails Take Up Space (Unplugged), self released
22.01 Half Japanese Invincible, Fire
23.01 Better Oblivion Community Center Better Oblivion Community Center, Dead Oceans
Andrzej Korzyński Orwo Years. Music From Movies by Celino Bleiweiss, GAD arch.
Anthony Braxton GTM (Syntax), New Braxton House
Bassekou Kouyate & Ngoni Ba Miri, Out There
Bendik Giske Surrender, Smalltown Supersound
Black To Comm Seven Horses for Seven Kings, Thrill Jockey
Bring Me The Horizon Amo, Sony
Brodka MTV Unplugged, Mystic (stream już jest)
Ciastko Ciastko, Gusstaff CD arch.
Croatian Armor Isa, Posh Isolation
Dawn New Breed, Local Action, Our Dawn
DKV & Joe McPhee The Fire Each Time, Catalytic-Sound 6CD box
Doda Dorota, Agora
Dominique Guiot L’Univers De La Mer, WRWTFWW arch.
Don Zilla From the Cave to the World, Hakuna Kulala
DUENN Bgm, Line
Eric Dolphy Musical Prophet: The Expanded New York Studio Sessions (1962-1963), Resonance arch.
Gemini 4 (Hugo Race & Michelangelo Russo) Gemini 4, Gusstaff CD
James Holden A Cambodian Spring OST, Border Community
Jeff Ballard Fairgrounds, Edition
Jimi Tenor Vocalize My Luv / Ki’igba, Philophon 7″
Juan Wauters La Onda de Juan Pablo Captured Tracks
Julia Kent Temporal, The Leaf Label
Kid Koala Music to Draw To: Io, Arts & Crafts
Limbs Bin Compassion & Vision, Fourth Dimension
Massive Attack Mezzanine (Deluxe Edition), Universal reed.
Michael Wolff Swirl, Sunnyside
Mira Calix Utopia, Warp EP
Misia Furtak Co przyjdzie?, Agora
Nick Walters & The Paradox Ensemble Awakening, 22a
Nicola Cruz Siku
Nils Frahm Encores 2, nilsfrahm.com EP
Paal Nilssen-Love, Felipe Zenicola, Frode Gjerstad, Kiko Dinucci & Paulinho Bicolor New Brazilian Funk, Catalytic-Sound
Paal Nilssen-Love, 坂田明 [Akira Sakata], Kiko Dinucci, 五味浩平 [Kohei Gomi] & 美川俊治 [Toshiji Mikawa] New Japanese Noise, Catalytic-Sound
Patrycja Markowska, Grzegorz Markowski Droga, Agora
Pavo Pavo Mystery Hour, Bella Union
Puppy The Goat, Spinefarm
Que Vola Que Vola, No Format
Rachel Zeffira Elizabeth Harvest OST, Invada
Rat Boy Internationally Unknown, Hellcat
Red Gaze Cuts, Numavi
Romperayo Que Jue?, Discrepant
Sarah Louise Nighttime Birds and Morning Skies, Thrill Jockey
Sir Shina Peters & His International Stars Sewele, Strut
Skunk Anansie 25Live@25, Mystic
Sneaks Highway Hypnosis, Merge
Sofy Major Total Dump, Antena Krzyku LP
Steve Hackett At The Edge Of Light, InsideOut
The Dandy Warhols Why You So Crazy, Dine Alone
Tim Presley’s White Fence I Have to Feed Larry’s Hawk, Drag City
Toy Happy in the Hollow, Tough Love
Trevor Horn Trevor Horn Reimagines The Eighties (feat. The Sarm Orchestra), BMG
VA Gdynia 1988-2018, Muzeum Miasta Gdyni
VA Third Noise Principle ~ Formative North American Electronica: 1975-1984, Cherry Red box
VA Life & Death On A New York Dance Floor (1980 – 1983), Reappearing
William Tyler Goes West, Merge

Notek kursywą na końcu nikt nie czyta, więc właściwie wszystko jedno, co tu napiszę. Ale jednak uparcie przypomnę: płyty na powyższej liście ukazały się 25.01, chyba że zaznaczyłem inaczej