To nie jest recenzja nowej płyty Dawida Podsiadły
O samym nowym albumie piszę w nowej (przyszłotygodniowej) POLITYCE, co zaraz wyjaśnię. Dawid Podsiadło nie jest zresztą wykonawcą, który musi szczególnie mocno oczekiwać albo szczególnie się obawiać recenzji płytowych. Jego akcja w warszawskim przejściu podziemnym (poniżej klip) – choć nieco rozczarowująca pod względem efektu, samych rozmów z przechodniami – była niezłym gestem pokazującym dwie rzeczy: po pierwsze, dzisiejsza gwiazda pop powinna prowadzić sama relacje ze słuchaczami (albo przynajmniej skutecznie udawać, że to robi), po drugie, sam recenzent nie bardzo jest jej potrzebny, szczególnie w czasach platform streamingowych, gdzie można sobie błyskawicznie, tuż po premierze (a wytwórnia nawet udostępniając przedpremierowy odsłuch często prosi o dyskrecję) odsłuchać cały materiał. Krytykować te wielkie tendencje to jak sikać pod wiatr, ale spróbuję. Przepraszam, inaczej: Krytykować te wielkie tendencje to jak sikać pod wiatr, zatem spróbuję!
Jeśli nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o zasięgi i uwagę klienta. Czyli pieniądze, tylko nazywane w tych czasach inaczej. W wypadku tego albumu – akcję Spotify związaną z publikacją bardzo oczekiwanej (i całkiem hitowej i dopracowanej, ale o tym miałem dziś nie pisać) płyty powszechnie lubianego artysty w postaci tzw. rozszerzonego albumu, czyli enhanced album. Lata dwudzieste Podsiadły są pionierskim przykładem tego typu akcji w Polsce.
Było trochę podobnych pomysłów wcześniej – starsi pamiętają na pewno enhanced CD, wynalazek końca ubiegłego wieku pozwalający prócz muzyki przeglądać wideoklipy, tapety pod Windows etc. Było to potwornie nowoczesne, szeroko reklamowane i – jak się szybko okazało – przestarzałe na starcie i kompletnie bezużyteczne. W wypadku Spotify cała akcja jest dodatkowym pomysłem na akcję, która na dłużej zatrzymałaby słuchacza w serwisie, ewentualnie kazała wybrać tę, a nie inną platformę. Co w zamian? Gigantyczna kampania dla artysty i skuteczne przesłonięcie całej reszty wydarzeń tygodnia w interfejsie Spotify, które – choć nie ma polskiej redakcji i nie samo nie inwestuje w treści dziennikarskie (robił to na początku obecności w Polsce WIMP, ale przegrał, przejęty przez Tidala) – konkuruje pod tym względem nie tylko z empikami i małymi sklepami, ale też z czołówkami prasy muzycznej z proponowaną przez nią hierarchią. I to nie jest dobra wiadomość dla kogoś, kto dziś słucha mniej głośnych płyt, nieistotnych z punktu widzenia ekonomicznego modelu Spotify. Wczoraj pisałem o albumach, które wzajemnie zabierają sobie miejsce jako temat dyskusji o tej trudnej porze roku. Tu mamy przykład sytuacji, gdy platforma tą dyskusją steruje.
Ale do rzeczy. Album rozszerzony to w wypadku Lat dwudziestych po kilka plansz z pojedynczymi zdaniami, rzucającymi bardzo ogólne światło na teksty, raczej potwierdzających ogólne spostrzeżenia, które ma każdy po przesłuchaniu, no i pięć krótkich wypowiedzi autora płyty w wersji audio, ozdobionych krótkimi filmikami o znaczeniu czysto ilustracyjnym. A w nich też kilka słów o historii piosenek i autorskie analizy tekstów – dość ogólnikowe, uciekające od konkretu (teksty też uciekają, ale sprawniej), kończących się na dużo mógłbym opowiadać albo jeszcze nie będę o tym mówić? Trochę brak tu dziennikarza, który mógłby dopytać, dodać pytanie w imieniu tej widowni – i osobiście wolę sobie poczytać wywiad z autorem płyty opublikowany dziś w „Gazecie Wyborczej”. Pięć dźwięków od 30 sekund do minuty i kilkanaście dwuzdaniowych wypowiedzi? Jasne, fajnie to mieć za darmo i od razu, nie wzgardzę, choć gdybym coś takiego przyniósł jako efekt rozmowy z popularnym artystą, straciłbym pracę. Ale sądząc z biegu wydarzeń w przemyśle muzycznym – i tak ją straciłem.
PREMIERY PŁYTOWE TYGODNIA
17.10 b.michaael Bilt2Crawl, Orange Milk
17.10 Tom Ward Transient Signalling At A Distance, Raw Tonk
18.10 Maral Ground Groove, Leaving
19.10 Pedro Neves Trio Hindrances
19.10 Raut Raut, Syf Records
19.10 Warmth Linger, Archives
20.10 Larmo Noise Tape #1, Zoharum
20.10 Marco Zenker Channel Balance, Ilian Tapes
20.10 OLS Pustkowia, Pagan
20.10 Sly5thAve & JSWISS Somebody’s Gotta Do It, Tru Thoughts
21.10 ACA Grillito, Discrepant
21.10 Alice Boman The Space Between, PIAS
21.10 Anders Rhedin Meditation Music #2, Captured Tracks
21.10 Anthene Hope Remain, Home Normal
21.10 Architects The Classic Symptoms Of A Broken Spirit, Epitaph
21.10 Arctic Monkeys The Car, Domino
21.10 Ariel Bart Documentaries, Ropeadope
21.10 Batida Neon Colonialismo, Crammed
21.10 bbno$ Bag or Die, AWAL
21.10 Bibio BIB10, Warp
21.10 Bluszcz Nowy pop, Seszele
21.10 Brutus Unison Life, Sargent House
21.10 Burial Streetlands, Hyperdub EP
21.10 Carl Stone We Jazz Reworks vol. 2, We Jazz
21.10 Carly Rae Jepsen The Loneliest Time, Interscope
21.10 Chloe Kim 김예지 PSALM009: I Love and Embrace, Chinabot
21.10 Citron Citron Chagrin Bleu, Les Disques Bongo Joe
21.10 Clarice Jensen Esthesis, Fatcat
21.10 Dawid Podsiadło Lata dwudzieste, Sony
21.10 Doda Aquaria, Universal
21.10 Dry Cleaning Stumpwork, 4AD
21.10 Duduka Da Fonseca & Quarteto Universal Yes!!!, Sunnyside
21.10 Exhumed To The Dead, Relapse
21.10 Fernanda Arrau & Balam Sabor a Disco, Pets EP
21.10 Fiona Brice And You Know I Care, Bella Union
21.10 Flore Laurentienne Volume II, RVNG Intl
21.10 Flying Lotus Flying Lotus Presents: Music from the Hit Game Show Ozzy’s Dungeon – Taken From V/H/S/99, Warp
21.10 Frankie Cosmos Inner World Peace, Sub Pop
21.10 Gilles Grethen Quartet State of Mind, Double Moon
21.10 Glenn Fallows & Mark Treffel The Globeflower Masters Vol. 2, Mr Bongo
21.10 Goat Oh Death, Rocket
21.10 Hexabit Unrulers
21.10 Hildur Guðnadóttir TÁR, Deutsche Grammophon
21.10 Ibises In the Swim, American Dreams
21.10 Jean-Michel Jarre Oxymore – Homage to Pierre Henry
21.10 Kyle Dixon & Michael Stein The Retaliators, Better Noise
21.10 Lady Aicha & Pisko Crane’s Original Fulu Miziki of Kinshasa N’Djila Wa Mudujimu, Nyege Nyege Tapes
21.10 Loyle Carner Hugo, EMI
21.10 Mat Maneri / Tanya Kamanovitch / Tomo Jacobson / Kresten Osgood Variations On No Particular Theme – Part 2, Gotta Let It Out
21.10 Meghan Trainor Takin’ It Back
21.10 Michael O’Mahony Talkbox, 33-33
21.10 Nick Hakim Cometa, ATO
21.10 O.R.k. Screamnasium, KScope
21.10 Oliver Coates The Stranger OST, Lakeshore
21.10 OXBOW & Peter Brötzmann An Eternal Reminder of Not Today / Live at Moers, Trost
21.10 Paul Weller Will of the People, komp
21.10 Persher Man with the Magic Soap, Thrill Jockey
21.10 Rycerzyki Zniknij na zawsze – Remiksy, Thin Man
21.10 Ślina Trzaska Ślina Trzaska, Gusstaff CD (LP w styczniu)
21.10 SNKLS Glu River, Outlines
21.10 Tadeusz Sudnik / Krzysztof Majchrzak / India Czajkowska Triangle, Audio Cave CD, DL
21.10 Tau & the Drones of Praise Misneach, Glitterbeat
21.10 Taylor Swift Midnights
21.10 Tegan and Sara Crybaby, Mom+Pop
21.10 The Soft Pink Truth Is It Going To Get Any Deeper Than This?, Thrill Jockey
21.10 VA Síntesis Moderna: An Alternative Vision Of Argentinean Music (1980-1990), Soundway
21.10 What Are People For? What Are People For?, Morr Music
21.10 Whit Dickey Quartet Root Perspectives, TAO Forms
21.10 Wij Przeklęte wody, Piranha EP
Komentarze
Przeczytałem o całej tej akcji uważnie słowo Pana red. 2 razy, niewiele zrozumiałem.
🙂 Nie jestem wprawdzie odbiorcą piosenek Pana Podsiadły, ale pomyślałem – gdy popularny piosenkarz przynosi swoim odbiorcą takie coś to aby pracy, sensu swej pracy… nie traci? 🙂 Zdobywa ją? Zdobywa go… w sensie sens 🙂 Coś zyskuje? Czy jednak traci 🙂 pa pa m
Jean-Michel Jarre – Oxymore – można, mniej „dziaderskie” niż AM.
Przede wszystkim Podsiadło powinien koniecznie wybrać sobie pseudonim artystyczny , albowiem nazwisko Podsiadło nie brzmiało nigdy charyzmatycznie, czy chwytliwie , a raczej dość prowincjonalnie i nieefektownie , ale obawiam się, że jest już chyba za późno 🙂
Arthur Brown, który obchodzi w tym roku swoje 80-te urodziny wydał , moim zdaniem , bardzo udany album ,,Long long road” . Tak, to była bardzo długa droga dla weterana psych-rocka. Blues, psychadelic, heavy , do tego intrygująca rytmika powoduje ,iż Brown nie zadowala się statusem legendy , tylko ma coś jeszcze do zaoferowania.
https://www.youtube.com/watch?v=0r–bDVneGs&list=OLAK5uy_l5MjlJlLg4xuySa-C_LGKL1CDp7-V2T9E&index=6
Piękny album wydali również instrumentalistka Dawn Richard i producent Spencer Zahn zatytułowany ,,Pigments”. Nastrojowa muzyka, gdzieś między neo klasyką, delikatnymi jazzowymi pasażami oraz ambientową elektroniką wpływa sugestywnie i plastycznie na wyobraźnię. Takie dzwiękowe ,liryczne obrazy ( a właściwie jedna kompozycja podzielona na 11 części) na późną porę nocy.
https://dawnrichard.bandcamp.com/album/pigments?from=search&search_item_id=3792175839&search_item_type=a&search_match_part=%3F&search_page_id=2232381835&search_page_no=0&search_rank=2&logged_out_menubar=true
Przeczytałem półtora raza, o co chodzi z albumem tego młodego pana z wąsikiem z reklam telewizyjnych (bo to chyba on), i z opisu bardziej kojarzy mi się to z rozszerzoną promówką, niż z enhanced CD. Jeszcze bardziej: jakby ktoś zrobił na YouTube playlistę z utworami z albumu przetykanymi filmikami typu track by track making of.
@ rufus swell
Tak, zupełnie jak to, że nazwisko Scotty’ego McCreery’ego, piosenkarza country, zwycięzcy „American Idol”, jest za długie. 😉
https://www.youtube.com/watch?v=2MXH7Oaf2Kc